Dlaczego usunięcie mojej żylakowatej żyły było najlepszą decyzją, którą zrobiłem

Żyły są żenującym problemem piękna, który przynajmniej dla mnie doprowadził do niskiej samooceny od najmłodszych lat. Wypukłe żyły nóg są po prostu brzydkie - jeśli jesteśmy tępi - i istnieje powiązanie między nimi a starszymi, co było mylące dla 13-latka w gimnazjum, aby nawigować, gdy chcemy pokazać gołe nogi - jak Samotne dziecko (lub ktokolwiek) powinno być w stanie to zrobić.

Jednak szczęśliwym zakończeniem tej historii jest to, że w końcu mój żylak usunięto dosłownie - nie laserowo ani nie skurczyłem się, lecz chirurgicznie wyjęto z mojego ciała, dzięki niesamowitej procedurze zwanej flebektomią, i to była najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjąłem. Jeśli masz żylaki, które rozważałeś leczyć, ale nie wiesz, jak to zrobić, lub jak to jest naprawdę je usunąć, przeczytaj moje osobiste doświadczenia z tym procesem!

Nigdy nie zapomnę, gdy po raz pierwszy zauważyłem, że żyła w mojej nodze najwyraźniej wyskoczyła na noc. Szedłem korytarzem w siódmej klasie, w drodze do klasy, i ktoś skomentował, że coś jest nie tak z moją nogą. Odwróciłem się, żeby zobaczyć, co mają na myśli, i na pewno miałem gigantyczną żyłę biegnącą od połowy uda, aż do kostki. Wydawało się, że żyły dosłownie wyrosły na całe życie. Wynurzył się z mojej nogi z milimetra - widać było ją z odległości mili i poczuć dramatycznie podniesioną teksturę. Dopóki go nie usunąłem, obsesyjnie przesuwałbym palcami wzdłuż jego długości, nieco zszokowany, że na mojej nodze żyło coś tak groteskowego. To było ohydne i sprawiło, że poczułem się jak 70-latek w ciele siódmej równiarki. Ledwo przeszedłem okres dojrzewania i miałem żyły większe niż moje cycki.

Od tego momentu, przez następne 11 lat, mając ogromny żylak żylny - w jednej nodze - było niesamowicie pogarszające, a jeśli jestem szczery, przygnębiające część mojego życia. Otrzymałem ciągły komentarz o jego istnieniu i nieestetyczność, która była tak zaskakująca dla kogoś w moim wieku.

Mój poziom zakłopotania urósł, kiedy dorastałem. W liceum strategicznie drapowałbym swetry i torebki za moją nogą, żeby je przykryć, aby nikt nie mógł mnie zobaczyć. W college'u przestałem chcieć nosić sukienki i spódnice. Robiłbym wszystko, żeby iść obok lub za kimś, więc nie mogli tego zobaczyć.

Wszyscy moi przyjaciele bawili się na plaży w bikini, nosząc mini spódniczki i spodenki w lecie, i czułem się, jakbym musiał nosić ręcznik dookoła nóg 24/7, żeby się zabezpieczyć. Wszystko, czego chciałem, to mieć normalne nogi jak wszyscy inni i uwolnić się od ciężaru tej obcej żyły.

Nie sądzę, że możesz mnie osądzić, lub pomyśleć, że to jest próżne (kalambur przeznaczony), dopóki nie przeszedłeś milę w moich butach. Moje zakłopotanie nie pochodziło przede wszystkim od wewnątrz; Odpowiadałem na to, jak inni zareagowali na to przez lata, zwłaszcza mając pewność siebie w trudnych czasach, w których gimnazjum, szkoła średnia i szkoła wyższa już istnieją. Oczywiście istnieje również niezaprzeczalny fakt, że żyły są brzydko-brzydkie, brzydko wyglądające, po prostu brzydkie.

Dwa lata po studiach, w końcu zdecydowałem, że mam dość tej żyły, która przeszkadza mi chodzić w szortach i wyglądać jak normalna osoba. Widziałem mojego lekarza pierwszego kontaktu, który polecił mi chirurga dermatologa, który wykonuje zabiegi zwane flebektomiami, w których żylaki są usuwane z ciała. Nie wiedziałem wszystkiego, co się z tym wiązało, ale brzmiało to jak mój sen: chciałem, żeby to coś usunięto, a nie tylko leczyć.

Podczas moich konsultacji chirurg powiedział mi, że nigdy nie widział tak "złej" żyły (wcale się nie zdziwiłem), a jeden był tak obszerny. Poinformował mnie, że problem jest dziedziczny, i że żyły to wybrzuszenie są faktycznie zwiniętymi żyłami i najlepiej usunięte z powodów związanych z krążeniem zdrowotnym. Jak się okazało, procedura była objęta moim ubezpieczeniem zdrowotnym. Nie mogłem uwierzyć, że wcześniej nie zajrzałem do tego tematu i zacząłem kopać, że nie sprawdzałem, czy usunięto go kilka lat wcześniej. Było to również pocieszające i potwierdzające fakt, że moje problemy z żyłą nie były tylko kosmetyczne, ale na poziomie medycznym było to coś rozpoznawalnego i zakwalifikowanego jako problematyczne.

W terminologii laymen, flebektomia obejmuje drobne jedno-milimetrowe nacięcia przez nakłucie igłą i nawlekanie żyły z nogi za pomocą haczyka. Otrzymałem tylko znieczulenie miejscowe w okolicy nóg i byłem całkowicie czujny i świadomy procedury, w której położyłem się na brzuchu, aby chirurg mógł pracować na grzbiecie nogi, gdzie żyła. Nie czułem absolutnie żadnego bólu, tylko dziwne uczucie ciągnięcia, które wydawało mi się presją. Ponieważ byłem ciekawy i nie jestem usatysfakcjonowany medycznymi ciekawostkami, musiałem zobaczyć, jak to wyglądało, gdy wypadło mi to z nóg, i zapytałem lekarza, czy mogę. (Jeśli możesz sobie z tym poradzić, co zaskakujące, to wyglądało jak makaron z białego i cienkiego ryżu).

Po zabiegu musiałem nosić kompresję tylko trzy do pięciu dni później, nie robiąc nic ciężkiego z nogami. Kiedy zmieniam kompresję, zaskoczyły mnie intensywne niebieskie, czerwone i żółte siniaki, ale po około pięciu dniach kolor zniknął i po prostu miałem kilka małych czerwonych kropek od znaków nacięć, które ostatecznie zniknęły. W żadnym momencie nie czułem żadnego bólu.

Po tylu latach chowania się za nim nie mogłem uwierzyć, że w ciągu prawie tygodnia było tak, jakby nigdy nie istniała moja nieprzyjemna żylakowatość. Cztery lata po wykonaniu flebektomii nie miałem żadnych problemów z żyłkami w dotkniętej chorobą nodze i nie pojawiły się nowe żylaki (na szczęście). Wolno nosząc spódnice, szorty i kostiumy kąpielowe, nie wspominając już o samym życiu z własnym ciałem, wciąż czuję się jak luksus, którego nie uważam za oczywistość, a flebektomia pozostaje najlepszą decyzją, jaką kiedykolwiek podjąłem. Ponieważ nie doświadczyłem żadnych komplikacji i było w pełni objęte ubezpieczeniem zdrowotnym ze względu na ryzyko zapadnięcia żył, nie było ani jednej słabości do poddania się zabiegowi i jestem szczęśliwszy niż kiedykolwiek byłem nie żyły.

Czy masz żylaki, a jeśli tak, to czy odnoszą się one do mojego doświadczenia? Czy kiedykolwiek brałeś pod uwagę wycięcie flebektomii? Czy kiedykolwiek usunąłbyś żyłę? Dźwięk w komentarzach!